خــــدا جون

مــــــيشـه بگـــي دكمـه cancelش كـجـاس؟؟؟

بـه اندازه كافـــــــي بدبختـــي دانــلود كردم!!!

جمــلاتم هــر روز کــوتاه تر ميــشوند

هــر روز چنــد کلــمه کمــتر

چــند سکــوت بيشــتر

مي ترســم روزي برســد که بــراي بيــان دلتنــگي هايم به نقــطه اي اکــتفا کنم

حافظ هنـوز هـم در فالـهـايش اصـرار دارد

خبر خوشـي در راه است

تو کجـاي دنيـاي منـي

که هر چـي مـي آيـي نمي رسـي ؟

درد يعنــي عاشــقانه هــايي که مــينويــســي هــمه را به يــاد عشــقــشان بينــدازد

و تو همــچنــان بنــويــسي بــدون اينــکه عــشق کــسي باشــي يا حــتي در يــاد

کــســي...!!!

از زندگی از این همه تکرار خسته ام

از های و هوی کوچه و بازار خسته ام

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه

امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام

دل خسته سوی خانه ، تن خسته می کشم

آوخ ... کزین حصار دل آزار خسته ام

بیزارم از خموشی تقویم روی میز

وز دنگ دنگ ساعت دیوار خسته ام

از او که گفت یار تو هستم ولی نبود

تنها و دل گرفته و بیزار و بی امید

از حال من مپرس که بسیار خسته ام...

کــــــاش توي زندگي هم مثل فوتبال،وقتي زمين مي خورديُ از درد به خودت

مي پيچيدي...

داور ميومد از آدم مي پرسيد:ميتوني ادامه بدي...؟؟؟

بچــه که بــودم ميــدانســتم

هــر وقت گــم شــدم بايد سر جــايم بمــانم تا پيــدايم کنند…

مــدتــهاست ايســتاده ام کــسي مرا پيــدا نمي کــند

نمـــــي دونم چرا همـــــه ما لَنــــگِ همـــون " يه نفريــــم " که نيست؟؟!!!

لعنــت به اين زندگي

ولی من نمیدونم لنـــگ  کــی هستم..؟؟!!

توبگو. . .  ( . . .A )

چــه کــردي با مــن !!؟

کــه اين روزهــا...

تــو را ديــگر

فقــط به انــدازه يــک اشتــباه

مي شنــاســم. . .

ميخــواست امتــحان کنه ميــتونه فراموشــم کنــه يا نــه...

برگشت گفتم ديدي نميــتوني گفــت :

ببخشــــــيد شمــــا ؟؟؟؟؟؟؟

خــدايا ميــشه بگــي اين درس عبــرت چنــد واحــده ؟؟؟
لامــصب تــموم نميــشه

عادت این قبیله این است،

دور آتشی که میسوزی، می رقصند...

دستت را بده تا از آتش بگذریم

آنها که سوختند همه تنها بودند..

روزی از روزها ، شبی از شب ها ،

خواهم افتاد و خواهم مرد ،

اما می خواهم هر چه بیشتر بروم .

تا هرچه دورتر بیفتم ، تا هرچه دیرتر بیفتم ،

هرچه دیرتر و دورتر بمیرم .

نمی خواهم حتی یک گام یا یک لحظه ،

پیش از آن که می توانسته ام بروم و بمانم ،

افتاده باشم و جان داده باشم ، همین..

بعضیــــآ صدآیــ خنده هاشونـــ تا آسمـــونـ 

مهــــم نیســـت نوشته های درهم و برهم مـرا بخـوانی یـا نــــه!

مـانـده ام چـگونه تـو را فـرامـوش کـنـم!

اگـر تـو را فـرامـوش کـنـم...

حــالا ميـفـهمـم
نـشـونيـمـو نـپـرسـيـدي
کــه اگــه نـيـومــدي
بـهـونه اي داشـتـه بــاشــي

بـا هـمـه چـيـز کـنـار آمـده ام !
دلـيـل ايــن هـمـه ديـوانـگـي
تـنـهـا بـاورِ جـملـه ي آخــر تـوسـت :
" چـــيــــزي بــينــمــان نـبـوده

مـــن مــــــي روم !
تـــو مـــــي مــــانــي
بــا دنـيــايـــي از خــــاطـــــرات . . .
راســتـــي آن روز کـــــه
دلـــــداده تــو شــــدم يــادت هست ؟
از آن جــا بـــه بـــعــدش را پـــاک کــــن . . . !



هـســـتــم..هــسـتـــي
.
.
.
اون لعــنـتــي ام هــســت

وقتي خسته ام وقتي کلافم وقتي دلتنگم...
بشقاب ها را نميشکنم!!!
شيشه ها را نميشکنم!!!
غرورم را نميشکنم!!!
دلت را نميشکنم!!!
در اين دلتنگي ها زورم به تنها چيزي که ميرسد اين بغض لعنتي ست...که ميشکنم!!!

هـمه زندگيـم درد اسـت؛ درد
نمي دانـم عظـمت اين کلمـه را درک مي کنـي يا نــه؟!
وقـتي مي گـويـم درد
تـو به دردي فکـر نکـن که جسـم انسـان ممـکن است از يک بيمـاري شـديد بکـشد !
نــــــــه؛ روحـــم درد مي کنـد !

روزي مـيـرسـد . . .
در حـسـرتـم بـمـانـي
در روزي بـارانـي ، مـن در اوج و تـو در ويـرانـي . . .
يـه روزي صـادقـانـه صـدايـت کـردم . . .
عـاشـقـانـه نـگـاهـت کـردم . . .
حـالـا عـاجـزانـه نـگـام مـيـکـنـي
بـا حـسـرت صـدام مـيـکـنـي
امـــا فــقــط
بـــــرو . . .

بار اول با معذرت خواهي بار دوم با گريه بار سوم با ريختن غرورت نگهش ميداري !
ولي بار چهارم...
... ديگه نه ميشه و نه بايد کاري بکني!
چون حتي اگه بمونه باز موقتيه !
يعني کسي که دلش با تو نباشه و بخواد بره ، ميره!
بفهــــــــــم

این روزا هیچکی غیر تو درد منو نمی دونه
دلم گرفته ای خدا
حتی صدامم این روزا به ساز من نمی خونه
دلم گرفته از همه از این روزای سوت وکور
از این ترانه مردگی از این شبای بی عبور
دلم گرفته ای خدا
گریه امونم نمی ده
چرا دیگه حتی دلم تورو نشونم نمی ده
گناه بی باوریمو خودم به گردن می گیرم
اگه نگیری دستای تو دستای غم می میرم
واسه رسیدن به تو یه فرصت تازه می خوام
دوباره دستامو بگیر مثل روزای بی کسی
دلم گرفته ای خدا حتی بهشتم نمی خوام...............

دختري بود نابينا

که از خودش تنفر داشت

که از تمام دنيا تنفر داشت

و فقط يکنفر را دوست داشت

دلداده اش را

و با او چنين گفته بود

« اگر روزي قادر به ديدن باشم

حتي اگر فقط براي يک لحظه بتوانم دنيا را ببينم

عروس **** گاه تو خواهم شد »

***

و چنين شد که آمد آن روزي

که يک نفر پيدا شد

که حاضر شود چشمهاي خودش را به دختر نابينا بدهد

و دختر آسمان را ديد و زمين را

رودخانه ها و درختها را

آدميان و پرنده ها را

و نفرت از روانش رخت بر بست

***

دلداده به ديدنش آمد

و ياد آورد و

دلداده به ديدنش آمد

و ياد آورد وعده ديرينش شد :

« بيا و با من عروسي کن

ببين که سالهاي سال منتظرت مانده ام »

***

دختر برخود بلرزيد

و به زمزمه با خود گفت :

« اين چه بخت شومي است که مرا رها نمي کند ؟ »

دلداده اش هم نابينا بود

و دختر قاطعانه جواب داد:

قادر به همسري با او نيست

***

دلداده رو به ديگر سو کرد

که دختر اشکهايش را نبيند

و در حالي که از او دور مي شد گفت

                        « پس به من قول بده که مواظب چشمانم باشي »

ميخــــــواهم عوض شوم!
چرا بايـــــد دلتنگ آغوشت باشم؟
ميخـــــــواهم تو دلتـــــنگ آغوشَـــم باشــــي!
ميخـــواهم آن سيــــبِ قرمزِ بالـــاي درخــــــت باشـــــَم
در دورتـــــرين نُـــقطه
دقت کن!!!
رسيدن بــــه مَــــن آسان نيـــــست
اگر هِـــمـَتـَش را نـَـــداري
آسيــبي به درخت نـــزن
بــــه همان سيـــب هاي کِرم خورده ي روي زمــــين قانـــــــــع بــاش

تا حــالا شده عــاشق بشــي ولي دلــت نخــواد بــدونه؟؟؟؟
تا حــالا شده تمــام شــب گريــه کنــي بــدون ايــنکه بــدوني چــرا
دلت بخواد تا صــبح بيــدار بمــوني ولي بدوني به جايــي نمي رســي
تا حــالا شده رفتــنشو تمــاشــا کني ولي نخــواي بـِـره
بعــد آروم تــو دلــت بگــي دوســـت دارم امــا نخــواي بــدونه
تا حــالا شــــده . . .؟؟؟

بعضي‌ از مردا رو ميبيني‌ فکر ميکني‌ چه بي‌ خـــياله و چه راحت مي‌خنــــده !!
و فقـــط يه مــــــرد مي‌تونه بفهمه که يه " مــــرد " در روز چند بار زير بار زندگـــي
ميشـــکنه !!
بسلامتي اون مـــردايي که کـــوه دردن ، دارن از بغض خفـــه ميشن ، ولي‌ باز توي
جمع ميگــن و ميــــخندن !!

سکوتم را نکن باور

من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم

من آن خرمن

من آن انبار باروتم

که با آواز یک کبریت

آتش میشوم یک سر

هزاران شعله سرخ کنار هم

سکوتم را نکن باور

تمام این قفس ها را

تمام حسرت و این ترس ها را

من به دستانی که میخواهد رها باشد

شکستی سخت خواهم داد!

سکوتم را نکن باور

من آن پرهای بسته منتظر در کنج زندانم

که آواز رهایی

شعر هر روز است زیر لب

سکوتم را نکن باور

من آخر با امید ناب آزادی

تمام بغض ها را

کینه ها را

اندوه ها را

با گلوی یک جهان فریاد آزادی

شکستی سخت خواهم داد

سکوتم را نکن باور

که فردا را همانگونه که میخواهم

همانگونه که باید باشد اما نیست

میسازم

سکوتم را نکن باور

که من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم

سکوتم را نکن باور

هیچ چیز از تو نمی خواهم

فقط باش

فقط بخند

فقط راه برو

نه.

راه نرو

می ترسم پلک بزنم

دیگر نباشی…

دو دریچه دو نگاه دو پنجره، دو رفیق دو هم‌نشین دو حنجره
دو مسافر تو مسیر زندگی، دو عزیز دو همدم همیشگی

با هم از غروب و سایه رد شدیم، قصۀ‌ عاشقی رو بلد شدیم
فکر می‌کردیم آخر قصه اینه، جز خدا هیچ‌کی ما رو نمی‌بینه

دو غریبه دو تا قلب در به در، دو تا دلواپس این چشمای تر
دو تا اسم دو خاطره دو نقطه‌چین، دو تا دور افتادۀ تنهانشین

عاقبت جدا شدن دستای ما، گم شدیم تو غربت غریبه‌ها
آخرِ اون همه لبخند و سرود، چشم پُر حسادت زمونه بود

دو غربیه دو تا قلب در به در، دو تا دلواپس این چشمای تر
دو تا اسم دو خاطره دو نقطه‌چین، دو تا دور افتادۀ تنهانشین

زندگي دفتري ازخاطره هاست يك نفردردل شب يك نفردردل خاك...يك نفر همدم خوشبختي هاست...يك نفرهمسفرسختي هاست...چشم تابازكنيم عمرمان مي گذرد...ماهمه همسفريم.

این روزها دیگر برای عشق تنها نامی مانده بدون مفهوم واقعی!

راستی شاید تو هم با خود خیال میکنی که عاشق بوده ای!

آیا واقعآ اینطور فکر میکنی؟

روزی عشق تمام آوازه خود را از دست داد که همه آدمها گول زرق و برقش را

خوردند و پیش خودشان گفتند:

مگر ما چیزی از دیگران کم داریم که نمی توانیم عاشق باشیم!

اما در آن روز یادشان نبود که روزی گرسنگی باعث می شود که عشق از

یادشان برود!

و حالا امروز شاهد آدمهایی هستیم که از روی سیری عاشق می شوند

ولی هیچوقت طعم واقعی عشق را به درستی نچشیده و نخواهند

چشید زیرا آنها عشق را با هوس اشتباه گرفته اند٬در صورتی که فضای

مقدس عشق واقعی هیچگاه جایش را به هوس نخواهد داد و در اعماق

قلب عاشق ریشه میدواند و فرد مبتلابه کیمیای عشق به صورت بی اراده

 مجذوب معشوق خود خواهد شد! 

دنیای آدمک با نگرشی احساسی و عاطفی قصد تفسیر مفهوم واقعی

این مقوله را داشت اما با کمی تامل دریافت که زبان و بیان قاصری دارد

و این کار را به عهده تمامی آدمهایی گذاشت که قلبشان فقط برای عشق

می تپد

شب آمد ليكن آرامي ندارم
براي شعر الهامي ندارم
سخن از عشق و مستي عاقلي نيست
كزين دو غير بد نامي ندارم
كبوتر بچه اي بودم به پرواز
كه با هجران او بامي ندارم
نبرد از خاطرم مستي غمش را
كه بي آن نازنين جامي ندارم
مپرس از اشك آه سينه سوزم
كه جز اين اشك پيغامي ندارم

مرگ در این کوچه های تا ابد سرشار از
ابر و غم و کولاک
آسان نیست...  
مرگ در این کوچه های تا ابد سرشار از شبنم
با درختانی چنین پوسیده اندر مه
با زمستانی که رنگ نا زمستانی است
با بهاری این چنین آشفته در باران
...آسان نیست
مرگ در این لحظه های بغض
لحظه های تا ابد محزون
با دلی افسرده و پرخون
آسان نیست ...
مرگ در این بهت شالیزار
گه در این خورشید سوزنده
گه در این باران بی پایان
گه میان رعد و برق و موج
گه میان خلوت و تردید
آسان نیست.....

حالم گرفته از این شهر که آدم هایش همچون هوایش ناپایدارند گاه آنقدر پاک که باورت... نمی شود گاه چنان آلوده که نفست می گیرد   . . .