کفش هایم که جفت میشوند دلم هوای رفتن میکند!

من کودکانه بیقرار دیدنت میشوم

بی آنکه فکر کنم چه کسی دلتنگ من خواهد شد…

درد مرا شمعـــــــــی می فهمد …

که برای دیدن یـــــــک چیز دیگــــر ،

آتشـــــــــش زدنــــد …

 بـ ـآلِشتـــــפֿــפּבَم رآ تَـ ـرجیــ ـح  میـבَهَـ ـم

פֿـפּبـــــ میـבانَـ ـم شـ ـآنـ ﮧ هـ ـایَتـــ

مِثـ ﮧ بـ ـالِشــ هـ ـآے مُســ ــافِـ ـر פֿـآنـ ﮧ مـے مــ ـانَـב 

ســـَرهــ ــاے زیـ ـآבے رآ

مهـمـ ــآטּ بــפּבهــــ...

 تَنهآیـ ـے یَعنـے....

ذِهنـَ ـم پُـــ ـر اَز تــــפּ

خـ ـآلـــے اَز בییگَـــ ــــرآטּ...

اَمـ ـآکِنـ ــآرَم خـــآلے اَز تــــפּ

پُــــــ ـــر اَز בیگَــــــ ـــــــــــــرآטּ....

هَـر گـآه صِــבآے  جـَבیـבے سَــلآم مےکُنــב

تپش ❤قَلبـــ ❤میــگیرَم

مَــטּ בیگَــرِ کِشِـش خَُـבآحآفِظـے نـَב آرَم

مـــَـرآ ببخــش کِــﮧجَـوآبــ سَلامتــ رآ نمـے בَهَم

نبودنت هستیمو نابود میکرد

ولی حالا بودنت . . .

میشه نباشی ؟ ؟ ؟!!

حکـــــــــــــــــــــایت من…

حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…

دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…

حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…

زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد…

گریه کرد اما اشک نریخـــــــــــــــــت…

حکایت من حکایت کسی بود کـــــــــــــــــــــه…

پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــود…

ادامه مطلب

چقدر کم توقع شده ام

نه آغوشت را می خواهم نه یک بوسه نه دیگر بودنت را..

همین که بیایی و از کنارم رد شوی کافیست

مرا به آرامش می رساند….

حتی اصطحکاک سایه هایمان…

هر روز…

این عشق یکطرفه را طی میکنم…

یکبار هم تو گامی بدین سو بردار…

نترس…!

جریمه اش با من!

برای پروانه شدن پیله ی دستان تو کافیست…

من را محکم تر در آغوش بگیر…

من ماندم و ۱۶ جلد

لغت نامه که هیچ کدام از واژهایش

مترادف “دلتنگی” نمیشود…

کاش دهخدا میدانست دلتنگی معنا ندارد!!

درد دارد…

همه ی عمرم را جمع می کنم
و برای دیدن تو
آماده می شوم
عجله کن
فرصت فکر کردن نیست
با همین یک نگاه

باید عاشق شویم …

یکی بود …

یکی نبود …

بدجوری هم نبود…

هیس…
حواس تنهایی ام را
با خاطرات
باتو بودن
پرت کرده ام…بگو کسی حرفی نزند…
بگذار
لحظه ای آرام بگیرم…